فاجعه غزه دل هر صاحب دلی را به درد آورده است، اگر تا دیروز میگفتیم سران عرب در برابر جنگ 33 روز رژیم صهیونیستی علیه حزب الله لبنان ثابت کردند که بویی از اسلام نبرده اند امروز با سکوت ننگین خود بخوبی روشن ساختند که بهره ای از انسانیت هم ندارند، سرسپرده گی آنان به قدری است که حسنی نامبارک با وقاحت هرچه تمامتر اعلام می کند که چون غزه جزء سرزمینهای اشغالی است بنابر این بازگشایی گذرگاه رفح منوط به حضور اسرائیل است! درد غزه بمبهای اف 16 و تانکهای میرکاف وپرتاب گلوله تانک وتوپخانه دشمن نیست، بلکه درد سرسپردگی زمامداران بی رگ وبی غیرتی است که نظاره گر کشتار بی رحمانه مردم وبخوص زنان وکودکان غزه توسط جلادان خون آشام صهیونیستی است بدون آنکه از خود حرکتی شایسته واقدامی بجا کنند، کسانی که راضی شدند مردم صبرپیشه واستوار غزه از مواد سوختی، برق ، دارو محروم باشند ولی با - خوش رقصی شان - گاز مصرفی اشغالگران از دروازه مصر قطع نشود، کسانی که با متهم ساختن مقاومت اسلامی فلسطین از اشغالگران حمایت کردند، کسانی که جامه شراب بدست گرفتند وبا آنان رقصیدند، کسانی که روششان ذلت پذیری ومنششان ترس پیشگی است. اینجاست که این سخن حسین بن علی (ع) معنای خود را می یبابد: وای بر شما! اگر دین ندارید، واز قیامت هراسی ندارید، دست کم در دنیایتان آزادمرد باشید.
